Περιγραφή
«[…] Και με μια κεραυνοβόλα κίνηση χιμάει και καρφώνει τη γροθιά του μέσα, ολόβαθα, στο στήθος του Μανώλη – το σκίζει, το διατρυπάει όλο, πέρα γιο πέρα, βγάζοντας έπειτα μέσ’ από την πληγή, αντί για μια θνητή καρδιά, ένα μικρό, τοιμπλιασμένο αηδόνι.»
Δώδεκα μικρές ιστορίες στοιχειωμένες από μορφές και όντα του θρύλου και της φαντασίας που ισορροπούν με μακάβρια χάρη μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, λάμψης και σκοτεινιάς, λύτρωσης κι απελπισίας.
Ένας εντυπωσιακά αλλόκοτος κόσμος γεμάτος πλάσματα της «άλλης» μεριάς, δημιουργήματα μιας φύσης σκοτεινής και παράλογης που συναντιούνται και αλληλοεπιδρούν με καθημερινούς ανθρώπους προκαλώντας άλλοτε συνταρακτικές καταστροφές κι άλλοτε παρήγορα θαύματα.
«Στα διηγήματα του Δομηνίκ η έννοια της διασάλευσης, της απομάκρυνσης από τη λογική φορά των πραγμάτων και της αποχαλίνωσης όχι μόνο δεν είναι ξένη, αλλά σχεδόν την περιμένεις.
Είναι σκοτεινή η αύρα που αναδίδουν οι ήρωές του. Έχουν εμμονικές τάσεις, αποζητούν τη αφέγγαρη πλευρά των πραγμάτων ή, έστω, έλκονται απ’ αυτήν». [Διονύσης Μαρίνος, bookpress.gr 17/04/2024]
«Τα κεντρικά θέματα των ιστοριών είναι στο σύνολό τους έξω από τα συνηθισμένα: κούκλες κλαίνε στη θέση των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους· ένα ημιανθρώπινο βρέφος στο πρόσωπο μιας περαστικής αντικρίζει τη μητρική φιγούρα που εκ γενετής στερήθηκε· ένας υπεύθυνος ξενοδοχείου στο βάθος της πισίνας βλέπει ξανά τους από χρόνια νεκρούς φίλους του· μία δεντρογαλιά φωλιάζει στο στόμα ενός παιδιού· ένας άντρας, ανήμερα των Αγίων Πάντων, συγκεντρώνει τους νεκρούς για να λειτουργηθούν». [Κώστας Δρουγαλάς, bookpress.gr 14/05/2024]
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.